Vitamines zijn belangrijke bouwstenen voor ons lichaam en het functioneren ervan. Een tekort kan leiden tot veel lichamelijke klachten. Een tekort aan vitamine B12 is bijna altijd een gevolg van de ziekte van Addison-Biermer (klassieke benaming: Pernicieuze Anemie).
In de praktijk blijkt dat maar weinig artsen voldoende afweten van vitamines en de opname ervan. Sommige artsen zien dit nog als het ‘alternatieve circuit’ en besteden hier weinig tot geen aandacht aan. Tijd dat (ook de opleiding) hieraan meer aandacht besteedt!

Symptomen van vitamine B-12 tekort
Vitamine B-12 is cruciaal voor de productie van rode bloedcellen, de myeline schede rond zenuwcellen en DNA. Vitamine B-12 is ook nodig voor veel andere fysieke functies.
Een tekort aan vitamine B12 kan de volgende symptomen veroorzaken:

• Vermoeidheid, kortademigheid, zwakte, slaperigheid
• Depressie, verwarring, geheugenproblemen, psychische problemen zoals angst en paniek;
• Concentratie- en geheugenproblemen, afasie
• Hoofdpijn, gevoelsstoornissen, krachtsvermindering, tintelingen, brandende of stekende pijn in ledematen, krimpende spieren, spierzwakte, duizeligheid, bloedarmoede
• Misselijkheid, buikpijn, verminderde eetlust, darmklachten/diarree/ obstipatie, glossitis
• Vitamine B-12 tekort kan leiden tot verhoogde methylmalonzuur en homocysteïne niveaus. Verhoogde homocysteine waarden in het bloed is een bekende risicofactor voor hart en vaatziekten

Waarden
De standaardwaarden van vitamine B12 liggen tussen 150 en 800 pmol/l (0.150 – 0.800 nmol/l). Dit is een breed gebied. Sommige mensen ervaren geen klachten, maar ervaring leert dat andere mensen bij een waarde van 350 pmol/l al klachten kunnen ervaren. Indien de waarde zich onder de 250 pmol/l bevindt, is verder onderzoek dan ook op zijn plaats om uit te sluiten dat klachten door een vitamine B12 tekort worden veroorzaakt. Naast vitamine B12 is het dan raadzaam om ook de markers methylmalonzuur (MMA) en homocysteine te laten testen. Maar ook zonder afwijkende waarden van deze markers kan er een vitamine B12 tekort aanwezig zijn.

Parate kennis
Veel artsen weten weinig van vitamines en de werking ervan, zelfs specialisten. Dit geven ze ook ruiterlijk toe. Wordt het niet eens tijd, dat hier tijdens de studie meer aandacht aan wordt besteed? Dit zal ten eerste prettiger zijn voor de patiënt, want het wordt geen eindeloze weg naar de uiteindelijke genezing, en het scheelt enorm veel aan onderzoeken en dus kosten. Het voorkomt ook misdiagnoses/dwalingen en bijvoorbeeld het voorschrijven van medicijnen (bijv. antidepressiva) en therapieën die achteraf misschien helemaal niet nodig waren geweest. Een juiste diagnose voorkomt dus veel persoonlijk leed voor de patiënt en betrokkenen.

SOLK
Vaak krijgen mensen met een vitamine B12 tekort meerdere misdiagnoses voordat de werkelijke diagnose wordt gesteld. Meest gehoorde misdiagnoses zijn fibromyalgie, chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) en ziekte van Lyme. Vaak krijgen zij uiteindelijk het etiketje SOLK (somatisch onvoldoende verklaarde lichamelijke klachten) met bijbehorende therapieën, terwijl er wel degelijk een verklaring voor de klachten kan zijn. Het testen van vitamine B12 voorafgaand aan deze therapieën zou daarom beter zijn. Voor veel patiënten bij wie bovenstaande ziektebeelden echt is aangetoond, kan vitamine B12 bovendien verlichting geven.

Toediening
Als iemand regelmatig dierlijke producten inneemt en toch een vitamine B12 tekort heeft, is dit waarschijnlijk veroorzaakt door een opnamestoornis: de vitamine B12 wordt niet opgenomen via het maagdarmkanaal. Tabletten zijn dan niet toereikend, want deze gaan via dezelfde weg. Injecties met de stof hydrocoxobalamine zijn in dat geval dus noodzakelijk, omdat die via de bloedbaan gaan. Enkele onderzoeken geven aan dat tabletten net zo effectief zijn als injecties, maar deze onderzoeken zijn uitgevoerd bij veganisten of een hele kleine onderzoeksgroep. Er is daarbij vaak enkel gekeken naar bloedwaarden en niet naar klachten. Terwijl uit onderzoek blijkt dat de bloedwaarden eerder herstellen dan de klachten, en een behandeling op geleide van de klachten dus de voorkeur heeft.